„Polityka” nr 3, 15 stycznia 1983
Pierwszy prezydent

W artykule Romana Dębeckiego („Polityka” 44/82) w sposób niedbały została podana przysięga prezydencka zawarta w art. 54 Konstytucji Marcowej. Można ostatecznie darować literowe zniekształcenia, takie jak „poświęcać” zamiast „poświęcić”. Autor idzie jednak dalej i w następstwie zmiany znaków interpunkcyjnych tworzy z dwu ostatnich zdań przysięgi – jedno. Pomija też Autor, w ostatnim zdaniu przysięgi, wyraz istotny dla jej zrozumienia. Zdanie to w oryginale brzmi: „Tak mi dopomóż Bóg i Święta Jego Męka. Amen”. W tekście zamieszczonym w „Polityce” znikł wyraz „Syna”, co zmienia, a nawet wypacza od strony teologicznej sens przysięgi prezydenckiej.

Trudno też się zgodzić na pominięcie, w końcowej części publikowanej przysięgi, dużych liter, użytych w Konstytucji Marcowej z racji uczuciowych.

Ryszard Bender
Lublin